Bioplastics hebben nog een lange weg te gaan

Geplaatst door redactie

Fabrikanten van bioplastics beloven met hun bio-polymeerplatforms en duurzame, hernieuwbare bronnen een revolutie – het antwoord op het plasticprobleem in de wereld. Het klinkt allemaal zo eenvoudig en ‘bio’ heeft zeker gehoor gevondenen bij investeerders en lijkt aan te slaan bij de eindgebruiker. Maar in werkelijkheid staan bioplastics nog maar aan het begin van een lange en vaak frustrerende reis, meent John Williams, chief technology officer bij Aquapak.

Tags:
Foto: Hydropol

Bioplastics, gemaakt van hernieuwbare grondstoffen zoals maïszetmeel, suikerriet, plantaardige oliën en zelfs zeewier, bieden een duurzamere oplossing dan traditionele plastics. Ze zijn grotendeels biologisch afbreekbaar en composteerbaar. Maar de markt voor bioplastics staat nog in de kinderschoenen en de groei blijft hardnekkig traag. Volgens de handelsorganisatie European Bioplastics zal de wereldwijde productiecapaciteit van bioplastics groeien van ongeveer 2,23 miljoen ton in 2022 tot ongeveer 6,3 miljoen ton in 2027.

Verpakkingen grootste markt

Verreweg de grootste markt voor bioplastics is de verpakkingsmarkt, goed voor 48 procent van de totale markt in 2022. Industrieën zoals de auto- en transportsector, land- en tuinbouw en elektronica maken ook gebruik van bioplastics, en hun relatieve aandeel in de totale markt zal naar verwachting licht toenemen, aldus de handelsorganisatie. De penetratie van bioplastics in de totale kunststofindustrie blijft echter miniem, rond de 0,5 procent (World plastics production 2022, Plastics Europe, 2023).

Waar komen de grondstoffen vandaan?

John Williams, chief technology officer bij Aquapak: “De bioplasticindustrie staat voor verschillende uitdagingen, die elkaar niet allemaal uitsluiten. De eerste is de grondstof – waar komt die vandaan en is er genoeg van? Er is kritiek op het stimuleren van verandering in landgebruik, omdat bossen worden gekapt voor de productie van grondstoffen en begrijpen we wel volledig wat de mogelijke gevolgen zijn voor de biodiversiteit als er bijvoorbeeld meer grondstoffen uit de zee komen? Interessant genoeg is de impact van een toenemend gebruik van landbouwgrondstoffen en aanverwante grondstoffen volgens onafhankelijke rapporten minimaal, maar er bestaat nog steeds een wijdverspreide bezorgdheid die voortkomt uit dit misverstand.”

Wat doen we met het afval?

“De tweede uitdaging is het afvalbeheersysteem. De sector moet het hoofd bieden aan de beperkingen van het bestaande afvalverwerkingssysteem om circulair te zijn. Biologisch afbreekbaar of composteerbaar zijn telt voor niets als de inzameling en verwerking onvoldoende is om het materiaal terug te winnen. Alle materialen moeten worden hergebruikt, gerecycled of gecomposteerd om de impact aan het einde van de levensduur te verminderen en uiteindelijk een einde te maken aan bodem- en zeevervuiling.”

Wat kost het?

“Ten derde zijn de productiekosten van bioplastics hoog. Bioplastics zijn duurder om te produceren dan traditionele plastics op basis van aardolie, en deze hogere kosten worden vaak doorberekend aan consumenten in de vorm van hogere prijzen voor bioplastic producten. Dit kan het voor bioplastics moeilijk maken om te concurreren met traditionele plastics, vooral in prijsgevoelige sectoren zoals de verpakkingsindustrie.”

Hoe zit het met de schaalgrootte?

“De vierde uitdaging – en misschien wel de grootste – is het ontwikkelen van oplossingen die op grote schaal kunnen worden gecommercialiseerd. Er is een reden waarom polypropyleen en polyethyleen zo ongelooflijk dominant zijn geworden. Toen ze werden ontwikkeld, was men zich niet bewust van milieukwesties, omdat ze dominant werden vanwege hun functionele voordelen. Het raffinageproces van ruwe olie is zeer efficiënt en heeft een veel grotere koolstofdichtheid per omzettingseenheid dan de omzetting van plantaardige grondstoffen door bioraffinaderijen.”

Werk in uitvoering

“Veel van de bio-aanbiedingen op de markt zijn, ondanks de aanzienlijke steun van investeerders, nog steeds werk in uitvoering. Ondanks beweringen uit sommige hoeken is er niet één oplossing voor biogebaseerde materialen. De beoogde eindproducten zijn complex en nieuwe biogebaseerde producten moeten voldoen aan functionele en wettelijke eisen. Er is een reëel risico dat als de industrie in silo’s blijft werken, de ontwikkeling tergend langzaam zal gaan. Samenwerking tussen industriële partners is de sleutel tot succes.

Niet eenvoudig

“We hebben veel lessen geleerd van de ontwikkeling van Hydropol die we kunnen delen met de bioplasticssector – vele in de sector werken nu zelfs met ons samen, maar hoe meer we samenwerken, hoe beter. Maar het kost tijd en geld om een nieuw polymeer te ontwikkelen – veel tijd, en veel van de uitdagingen waar je voor komt te staan heb je niet in de hand.”

Hydropol is een polymeerhars die de recyclebaarheid van verpakkingen kan verbeteren en kan veilig worden gebruikt in verschillende verpakkingstoepassingen. Het is naar verluid biologisch afbreekbaar, composteerbaar en veilig in aquatisch milieu.

“Je moet werken in een omgeving die is ingericht voor materialen als PP en PE en je krijgt te maken met steeds complexere combinaties van materialen. De wereld daarvan laten afstappen is geen eenvoudige taak. De enige manier om de overgang naar een echt circulaire toeleveringsketen te versnellen en de milieusituatie te verbeteren, is ervoor te zorgen dat de industrie samenwerkt, nieuwe materialen combineert met bestaande en nieuwe materialen samenvoegt om de functionaliteit en het einde van de levensduur te maximaliseren.”

Tags:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reacties (1)

  1. Naar verwachting opent op 18 maart 2025 de Subsidie Testen circulaire biopolyesters (STCB) bij RVO. Het is een subsidie voor mkb’ers die biogebaseerde polyesters gaan uitproberen met praktijkgerichte testen, zoals bio-PET, PEF, PLA, PHA, polyester coatings en harsen. Alllicht dat een bijdrage kan leveren.