Deurwaarder op de stoep bij AH-directeur Van Vliet

Activist Merijn Tinga noemt zichzelf de Plastic Soup Surfer. Hij strijdt al lange tijd tegen het plastic zwerfvuil, met name veroorzaakt door de kleine pet-flesjes. Hij wil een uitgebreide statiegeldregeling. "Afgelopen weken en maanden heb ik achter de schermen gesprekken gevoerd met alle hoofdrolspelers in het statiegelddossier: de supermarkten, de frisdrankmaatschappijen en de brancheverenigingen. Wat mij in deze gesprekken is opgevallen, is dat supermarkten en frisdrankmaatschappijen zich niet vertegenwoordigd zien in de starre opstelling van hun brancheverenigingen als het gaat om statiegeld en om de uitbreiding van de statiegeldregeling. En dit terwijl het juist de brancheverenigingen zijn die gehoord worden door de politiek en de besluitvorming beïnvloeden."

Dialoog

Albert Heijn is het grootste en machtigste lid binnen de supermarktbranchevereniging (CBL). "Bestuurder Cees van Vliet is de enige van de elf directeuren die niet is ingegaan op mijn uitnodiging tot dialoog. Hij is de enige van de elf directeuren waarmee ik geen contact heb gekregen ondanks herhaalde verzoeken van mijn kant."  Van Vliet is afgelopen week op de hoogte gesteld van de komst van de gerechtsdeurwaarder op woensdag, aldus Tinga. "Het is aan Van Vliet om te bepalen hoe hij de gerechtsdeurwaarder en/of eventueel de Plastic Soup Surfer wenst te ontvangen."

Desbewustheidsexploot

Het door de gerechtsdeurwaarder af te leveren ‘desbewustheidsexploot’ is een juridisch stuk dat afkomstig is uit het patentrecht en nu – uniek in de wereld- zal worden toegepast op een milieukwestie, namelijk op de plasticvervuiling.

In dit exploot wordt de directeur bewust gemaakt van de gevaren en de gevolgen van ‘zijn’ plasticafval als dit in het aquatisch milieu terecht komt. Het exploot doet een direct moreel appèl op hem. In het stuk worden maatregelen voorgesteld, bijvoorbeeld de invoering van statiegeld als effectief middel om te voorkomen dat plastic wegwerp drankverpakkingen in het milieu terecht komen. 

Verantwoordelijkheid

Kies je er als directeur en onderneming voor plastic te gebruiken als verpakkingsmateriaal en je weet dat er een kans is dat het als zwerfafval eindigt in de gracht, op het strand of in de zee, dan behoor je volledige verantwoordelijkheid te nemen omdat in principe elk stuk plastic verpakking dat in het milieu belandt er een teveel is. Zo redeneert Tinga. "Plastic breekt niet biologisch af. Bacteriën en schimmels kunnen plastic niet verteren met als gevolg dat plastic door verwering en uv-straling langzaam afbrokkelt in kleinere stukjes. Het hoopt zich op in de zeeën en oceanen en word opgenomen in de voedselketen."