24 nov. 2009
1 minuut
De prijzen van standaard kunststoffen zijn onderuit gegaan. Opvallend is ook dat deze prijsdalingen bij PP en PE flink hoger uitvielen dan de verlaging van de noteringen bij de betreffende voorproducten.
Hoe deze situatie te duiden? Daarvoor moeten we de wereldeconomie eens analyseren. De prijsdalingen hebben te maken met een aanhoudende zwakke vraag, die wordt gevoed door gevoelens van onzekerheid bij consumenten én bedrijven. De beurskoersen stegen medio november weliswaar, maar we horen ook berichten over oplopende werkloosheid, terwijl volgend jaar in Nederland alleen al 35 miljard euro moet worden bezuinigd, overigens gevolgd door verkiezingen in 2011. Een dergelijk bedrag kan alleen worden vrijgemaakt door pijnlijke ingrepen uit te voeren in bijvoorbeeld de sociale zekerheid en de huizenmarkt. Omdat er wereldwijd dus gegronde onzekerheid heerst over een duurzaam economisch herstel, is het resultaat afwachtendheid bij zowel consumenten als bedrijven.
Econoom Maarten Leen (ING) zei het al op het Nationaal Kunststof Congres: de recessie is weliswaar officieel voorbij, maar de crisis zeker niet. Leen becijferde dat banken net over de helft zijn met hun afboekingen op giftige leningen. 1700 miljard euro is wereldwijd afgeboekt, 1500 miljard euro hebben we nog te gaan. En zo zullen we blijven horen over banken en financiële instellingen die failliet gaan of overheidshulp nodig hebben. Diezelfde overheden zijn al enorme schulden aangegaan om de wereldeconomie uit het slop te trekken.
De grote vraag is nu of de wereldeconomie robuust genoeg is om werkelijk uit het diepe dal te klimmen, dwars tegen de negatieve effecten van oplopende werkloosheid, verzwakte banken en monetair verzwakte overheden in.
Het bovenstaande indachtig wordt één ding inmiddels alom aangenomen: een terugkeer naar het vraagniveau van 2007 en 2008 is de komende jaren niet aan de orde.