26 jun. 2009
1 minuut
Onderzoekers van de Universiteit Twente zijn er in geslaagd een kunsthars te ontwikkelen, die zichzelf na verloop van tijd weer afbreekt. Met het nieuwe kunststof kun je onderdelen van het menselijk lichaam, zoals botten en hartkleppen, exact op maat namaken teneinde het origineel te kunnen vervangen. Ir. Ferry Melchels en Prof. Dr. Dirk Grijpma van de onderzoeksgroep Polymeerchemie en Biomaterialen van de Universiteit Twente ontwikkelden de nieuwe hars.
Kunsthars wordt gebruikt bij de zogenoemde stereolithografie, een driedimensionale methode om bijvoorbeeld botdelen of hartkleppen exact te kopiëren. Nadeel van de kunsthars was tot nu toe echter dat het keihard wordt en in het lichaam niet meer afbreekbaar is. Op de nieuwe Twentse hars kunnen lichaamseigen cellen worden gezaaid, die op den duur zelf weer geschikt weefsel gaan vormen. Als dat is voltooid, is de kunsthars in het lichaam opgelost. Medische toepassingen
Het maken van objecten van deze biologisch afbreekbare hars kan gunstig zijn voor veel medische toepassingen. Wanneer bijvoorbeeld een kind een hartklep-afwijking heeft, dan kan met behulp van een CT-scanner een digitaal 3D-beeld gemaakt worden van de hartklep. Met de nieuwe hars kan het model in de stereolithograaf precies worden nagebouwd. Wanneer de structuur poreus gemaakt wordt, kunnen er eigen cellen op teruggeplaatst worden. Voedingsstoffen hebben zo ook toegang tot de cellen, zodat uiteindelijk na afbraak van de drager structuur alleen weefsel overblijft. Eigenschappen
De materiaaleigenschappen van de uitgeharde hars moeten sterk kunnen variëren. Voor zachtere weefsels zijn namelijk heel andere eigenschappen nodig dan voor hardere weefsels als bot. Belangrijke eigenschappen hebben betrekking op mechanisch gedrag, celhechting, vochtopnemend vermogen en afbreekbaarheid. Een botmateriaal moet bijvoorbeeld stijf zijn en er moeten kalkzouten op kunnen neerslaan, terwijl deze eigenschappen niet gunstig zijn voor zachte weefsels. Bron: Universiteit Twente